ลู กค้าผมรายนี้จบปริญญาเอกจากต่างประเทศ เป็นลูกคนเดียวของครอบครัวที่ร่ำรวย ถูกเลี้ยงดูมาอย่างตามใจ อยากได้อะไรแล้วต้องได้ ถือเอาความคิดตนเองเป็นใหญ่ ไม่ค่อยรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น มีอารมณ์ฉุนเฉียวง่าย เห็นใครที่ด้อยกว่ายิ่งแสดงอำนาจต่อเขาทั้งกิริยาและวาจา เมื่อตอนเรียนปริญญาโทอยู่ต่างประเทศเคยถูกมหาวิทยาลัยที่นั่นส่งกลับเมืองไทยด้วยเหตุผลไม่สามารถปรับตัวเข้ากับบริบทของเขาได้ จึงย้ายมาเรียนปริญญาโทที่เมืองไทยจนจบ จากนั้นจึงกลับไปเรียนต่อปริญญาเอกที่ต่างประเทศอีก

โฮวาร์ด การ์ดเนอร์ (Howard Gardner) ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยฮาวาร์ด ได้กล่าวถึง #ปัญญาด้านมนุษยสัมพันธ์ (Interpersonal intelligence) ซึ่งก็เป็นสิ่งเดียวกันกับความฉลาดทางสังคมนั่นเอง ซึ่งเป็นหนึ่งในแปดประการของอัจฉริยะตามทฤษฏีพหุปัญญา (Theory of multiple intelligence) ซึ่งถือว่าเป็นความสามารถชั้นเลิศของบุคคลที่จะนำมาสู่ความสำเร็จในชีวิตและการได้รับการยอมรับนับถือจากสังคมได้อย่างแท้จริง

จะเห็นได้ว่าตามที่ผู้เขียนนำเสนอตัวอย่างมาแต่แรกนั้น นายจ้างคนดังกล่าวเข้าข่ายลักษณะของบุคคลที่น่าจะมีความสามารถทางเชาว์ปัญญา (IQ) สูงจึงสามารถเรียนได้ถึงขั้นปริญญาเอก แต่เชาว์ปัญญาด้านสังคมสัมพันธ์น่าจะต่ำจึงแสดงออกในลักษณะที่ไร้การให้เกียรติและไร้ความเข้าใจเห็นใจผู้อื่น ตลอดจนสื่อสารที่ไร้ความสุภาพด้วยการดูถูกเหยียดหยามกระทบกระเทียบเหน็บแนมผู้อื่นจนคู่ค้าทุกรายที่เคยรับงานปฏิเสธความสัมพันธ์เชิงธุรกิจในที่สุด

ปรากฏการณ์ทำนองเช่นนี้พบอยู่มากมายในสังคม ซึ่งแต่ละรายอาจมีระดับของการขาดความฉลาดทางสังคมแตกต่างกันออกไป แต่อย่างไรก็ตามในมุมมองด้านสุขภาพจิตนั้นถือว่าน่าสงสารและน่าเห็นใจเป็นอย่างยิ่ง ที่บุคคลเหล่านั้นไม่รู้และไม่เข้าสู่กระบวนการบำบัดรักษา ทั้งๆที่อาการเหล่านั้นสามารถบำบัดรักษาได้ แต่ก็ปล่อยให้เป็นปัญหาเรื้อรังในชีวิต นอกจากบางรายที่ตระหนักรู้ได้ถึงผลกระทบจากพฤติกรรมดังกล่าวจนตนเองรู้สึกเครียดหรือวิตกกังวลสูง จึงจะมาปรึกษานักสุขภาพจิตและจิตแพทย์จนนำเข้าสู่กระบวนการบำบัดรักษา และสามารถแก้ไขปัญหาได้ในที่สุด

การนำเสนอบทความในครั้งนี้มิได้มีประสงค์เพื่อเหยียดหยามผู้ที่มีลักษณะดังกล่าว กระทั่งมิได้มุ่งนำเสนอสาเหตุและวิธีการป้องกันการขาดความฉลาดทางสังคม #แต่มีวัตถุประสงค์เพื่อมุ่งนำเสนอลักษณะเด่นของผู้ที่ขาดความฉลาดทางสังคม เพื่อให้ผู้อ่านทุกท่านตระหนักว่า ปัญญาด้านการปรับตัวหรือด้านบุคลิกภาพที่ขาดความฉลาดทางสังคมนั้นมีอยู่จริง ซึ่งน่าสงสารและน่าเห็นใจเป็นอย่างยิ่ง และอาการเหล่านั้นยังสามารถรักษาและปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้นได้ ขอเพียงแค่เปิดใจกว้างที่จะเข้าสู่กระบวนการแก้ไขเท่านั้น ก็จะสามารถช่วยเหลือกันได้ในที่สุด